Mijn eerste Marathon is binnen.
Ik loop nu 7 jaar met plezier bij de Brugrunners en gedurende die periode wilde ik altijd een keer een marathon lopen. Heel wat lopers bij de Brugrunners hebben vele marathons op hun naam staan, waardoor het bij mij ook begon te kriebelen. Dit jaar ging het dan ook eindelijk gebeuren. Samen met Monique Kuller heb ik de lange afstanden van mijn schema gelopen.
Het ging lekker en keek dan ook uit naar 10 april. Op de marathon dag vielen de zenuwen gelukkig mee en ook het weer was goed. Weinig wind, want dat is een dingetje bij mij. Vanaf de eerste km heb ik genoten van al die mensen langs de kant. Wat word je daar vrolijk van.
Ook heel veel Brugrunners waren er weer bij. Sommige waren met de fiets zodat ze op verschillende punten konden gaan staan. Dat is echt genieten. Over heel de route heb ik Brugrunners gezien. Chantal heeft zelfs nog een stukje met ons meegelopen. De eerste 26 km heb ik samen met Monique gelopen en toen hebben we elkaar los gelaten.
Bij Crooswijk was het een feestje. Ik persoonlijk vond dat het leukste gedeelte van heel de marathon. Aan het einde van die menigte waar je bijna niet meer doorheen kon lopen, stonden de Brugrunners. Midden op straat en ik werd door iedereen omarmt. Zo super leuk. Lisette is nog een stuk met mij meegelopen. Op gewone schoenen en warme kleding aan. Hierna hoefde ik nog maar een klein stukje. Ik ging steeds langzamer lopen, maar hield vol en genoot nog steeds volop.
Op de Coolsingel kreeg ik nog bloemen van mijn zoon Mark en Ruud en van mijn zus een mok gevuld met wijngums. Maar die kan ik nu even niet meer zien haha. Vlak bij de finish stonden de Brugrunners er weer om voor de laatste keer de lopers toe te juigen.
En toen ging ik de finish over en had mij eerste marathon medaille binnen.
I did it.
Ellen Rolaff
40e NN ROTTERDAM MARATHON
Zondag 24-10-'21 doorstond Rotterdam een invasie van Runners van de Brug:
een nijver twaalftal verliet het centrum en kwam na 10, 21 of 42 km weer op de Coolsingel terug.
Ivonne en Martin, Guus en Harma,
Stefan, Monique, Janneke, Natasja,
Leen-Peter, Kees, Jerry, Jos, Anita:
heldinnen en helden op dit mooiste loopgala.
Onze twaalf lopers boekten succes, maar waren stomverbaasd,
dat het publiek toch enigszins was verdwaasd.
Want we ZAGEN op spandoeken, borden, vlaggen, mutsen en zelfs op ramen
En we HOORDEN uit 43.000 kelen niet onze maar allerlei verkeerde namen.
Hoe het mogelijk is dat een loper naar het eindpunt wordt gedragen
hoeven we ons na deze glorieuze dag niet meer af te vragen.
Burgemeester Aboutaleb kwam handen te kort, overzag het niet helemaal,
hij miste ieder van ons, was misschien wat uit z'n doen door het vele kabaal.
Twee van ons leken bij de finish prominent bij RTV Rijnmond in beeld te komen,
maar deze glorieuze binnenkomst werd door organisator Kadiks hinderlijk overgenomen.
Dat vinden we uiteraard niet geheel terecht,
dus daarover is het laatste woordje nog niet gezegd.
Tot slot moeten we nog een kritische kant tekenen:
Op de ' # de mooiste ' app kunnen we helaas niet 100% rekenen.
Immers op het moment van schrijven, zondagavond laat,
waren enkele van onze lopers volgens dit gadget ergens in Rotterdam nog op straat.
DE UITSMIJTER
Voor Monique viel het uiteindelijk helemaal niet mee:
Zij eindigde na 88 km (!) tot grote hilariteit .....midden in de Noordzee!
GUUS BERGEVOET
De ROTTE - DAM - loop
Ik liep zondag de 25e juli een social run, geen wedstrijd, van Outdoor Valley, langs de Rotte, naar de markt bij Blaak.
21,1 km, waarvan 18 door de vrije wijde wereld, waarna nog 3 km, door de stad, onbeveiligd en moeilijk als zo vaak.
Nadat spreekstalmeester Cees mij persoonlijk had uitgezwaaid, liep ik dat eerste stuk, in zonnig en warm weer, feilloos achteraan.
Ik veegde, stoep op, stoep af, tussen auto's door, wel enkele medelopers op, maar die laatste 3 km had ik liever schriftelijk afgedaan.
Op woensdag 28 juli, werd mij, keurig netjes door Post NL het groene shirtje gebracht, dat ik echter, na beloftes van de wedstrijdleiding al op de 19e had verwacht.
Er was een briefje bij: er werd mij veel loopsucces a.s. zondag toebedacht.
Van dit katoentje genoot ik voelbaar en zichtbaar de terugwerkende kracht.
Guus Bergevoet
Bernisse Run.
Zondag 6 mei 2018 werd voor het eerst de Bernisse Run georganiseerd. Een
estafette, dichtbij huis, voor het goede doel (RoParun) en prachtig weer, wat
wil je nog meer?! Uhmm.....keuze in afstanden? Ook daar was aan gedacht (20,40 of
60 km) en de teamsamenstelling was zelf te bepalen(2,3,4 of 5 personen).
Wij kozen als familieteam van 3 personen voor de gulden middenweg; 40 km.
De run werd georganiseerd door de Estronrunners; een van de RoParunteams. En ook
het evenement deed erg aan de RoParun denken.
Als oud-RoParunner kwam het RoParun-gevoel weer helemaal boven: Het afwisselen
van fietsen en lopen met een team, de gezelligheid onderweg. Je kon op deze
manier echt een beetje sfeer te proeven; Bij het eerste stuk lopen had ik het
gevoel: jeetje, moet ik dit echt nog 6 x doen? Daarna raak je in een flow
waardoor het rennen/fietsen prima gaat. En de laatste keren zijn toch wat
zwaarder door stramme spieren van het fietsen en lopen. Maar dan is het einde al
inzicht.
In totaal waren we met 3 Brugrunnerteams. Het zou leuk zijn als we volgend jaar
met meer teams meedoen. Een echte aanrader!
Groeten Danielle van Mil
De Smokkelaarstrail.
De Smokkelaarstrail: Lopen over de historische smokkelroutes tussen Tilburg &
Poppel
De rijk beboste omgeving tussen Goirle, Hilvarenbeek en Poppel (B), met haar
vele veldweggetjes, waren in de vorige eeuw een gedroomd terrein voor
smokkelaars. Smokkelen was een lucratieve sport, waaraan flink verdiend kon
worden. Die handel in het grijze en zwarte circuit dreef volledig op
prijsverschillen aan weerskanten van de grens.
Rond 1900 was zout de meest begeerde smokkelwaar uit België. Zout was in
Nederland vanwege accijns meer dan twee keer zo duur als in België (toen zo'n 3
cent per kilo). Daarna was roomboter een bijzonder gewild artikel om naar België
te smokkelen. Ook suiker en jenever waren smokkelwaar. Later werd overgegaan op
vee.
Op zondag 24 september 2017 besloten een aantal brugrunners en één verdwaald
Spark-lid dat het weer eens tijd was, om een mooie buit binnen te halen. Rond
11.00 uur werd er verzameld bij restaurant De Rovertsche Leij op het landgoed
Gorp en Roovert. Met een leuke groep bestaande uit Mark, Wil, Danny, Carla,
Diana, Manuela, Lonneke en ikzelf zouden we 12,5 onverharde kilometers
trotseren. Als joker hadden we ook twee topatleten, Els en Pia, meegenomen die
voor de 26,5 km gingen.
De bedoeling van een trail is zoveel mogelijk van de mooie natuur te genieten en
niet met tijd bezig te zijn. Er is dan ook geen officiële tijdsregistratie, als
je maar voor donker binnen bent ;-) En genoten hebben we; onder hoge bomen, over
smalle paadjes en langs stromende beekjes. Onderweg hebben we regelmatig
gepauzeerd om bij te komen van de hitte, te drinken en nog een paar leuke foto's
te maken. Onze toppers Pia en Els hebben halverwege het parcours in België ook
nog even genoten van een uitgebreid drank-, fruit- en winegum-buffet.
Bij de finish mochten we moe en voldaan ons smokkelaarsloon in ontvangst nemen;
een heerlijk Brabants worstenbroodje en een pondspakje echte roomboter. De dag
werd afgesloten met één en voor sommigen twee heerlijke glaasjes honingrum, die
was meegesmokkeld door Diana. Bij de één viel die iets beter dan bij de ander.
Mensen die hiervoor nog bekaf waren en amper op hun beentjes konden staan,
kregen opeens weer praatjes en gooiden er zelfs even een shuffle uit, hahahaha....
Al met al hebben we een hele gezellige dag gehad en hebben we ook nog de nodige
beweging gehad!
Christa Sjabbens
Urban Trail Rotterdam.
Afgelopen zondag vertrokken we met zo'n 15 brugrunners richting Rotterdam. Niet
voor de o zo spannende wedstrijd Excelsior - Feyenoord (zullen we het verder
niet meer over hebben), maar voor de 2de editie van de Urban Trail Rotterdam.
We gingen al vroeg op pad en het was behoorlijk koud. We wilden dan ook zo snel
mogelijk van start gaan. Helaas stonden we niet allemaal in hetzelfde startvak
en eigenlijk hadden we dus verschillende starttijden. Mark gooide even zijn
charmes in de strijd bij de mevrouw van de helpdesk en regelde dat we met zijn
allen konden starten.
In het startvak zat de sfeer er al goed in. Een dj en de kou zorgde ervoor dat
iedereen daar al lekker aan het dansen was. En toen begon voor ons de trail,
gelijk door het NAI, op naar allemaal (letterlijke) hoogtepunten van Rotterdam,
oa mini World, Handelsgebouw, Timmerhuis, parkeergarage, bibliotheek, Cinerama.
We zijn op zoveel plekken geweest, dat ik ze niet eens meer allemaal weet.
Gelukkig hebben we de foto's nog. Er zaten bijzondere plekken bij, want wie kan
nu zeggen dat hij in het naaiatelier van het Hofpleintheater is geweest? Wij
wel!
We hebben gezellig met elkaar gelopen, alle hoogtepunten bekeken en beklommen.
Het was een loop van ruim 10 km, maar door al die hoogtepunten en
bezienswaardigheden vond ik het zelf best zwaar. Gelukkig stond bij de finish
een lekker ontbijtje op ons te wachten, al was het inmiddels meer lunchtijd.
Zo'n urban trail is echt eens iets anders en zeker voor herhaling vatbaar!
Danielle
Marathon Valencia.
Marathon Valencia. In het holst van de nacht vertrokken we met 17 Brugrunners,
waarvan 8 lopers en de rest supporters, richting Brussel om daar op het
vliegtuig te stappen, dat ons naar Valencia zou brengen. Auto's de parkeergarage
ingereden om daar tot de ontdekking te komen, dat er iets niet helemaal goed
gegaan was. Keren was geen optie. Toen bleken Brugrunners chauffeurs over Max
Verstappen capaciteiten te beschikken en zij reden achteruit de helling weer af.
Gelukt! De appartementen waren een mix van Spaanse nostalgie met moderne
interieurs. We voelden ons meteen thuis in Spanje, waar de zon voor een zomerse
sfeer zorgde. In Nederland trok een herfststorm over het land. Hoezo
leedvermaak? De volgende morgen stond er een fietstour met Hollandse gidsen op
het programma, wat een groot succes was. Wat wisten die veel over Valencia te
vertellen! Wat een prachtige stad! Toen we bij het start en finishgebied kwamen,
begon het toch wel wat nerveus te kriebelen. Moesten we hier zondag echt aan de
bak? Ja natuurlijk, hier kwamen we voor! De expo, waar de startnummers gehaald
moesten worden, was een gezellige boel. Ik kletste met iedereen. Conny, Monique
en ik werden ge-interviewt of we BN-ers waren met bijpassende foto's! Els zag
een man op een podium staan met allemaal fotografen in zijn omgeving. Ze had
geen idee, wie het was, maar dat het een bekendheid moest zijn, snapte ze wel.
Ze greep haar kans, kwam naast hem te staan, liet zich met hem fotograferen en
liet ons trots die plaatjes zien. "Els, wie is dat?" vroegen wij nieuwsgierig.
Gelukkig waren er mannen, die hem meteen herkende. Het was de wielerlegende
Miquel Indurain. Met een goodybag vol goede gaven, waaronder zelfs bier, genoten
we nog van het schitterende zonsondergang om ons daarna op de tapas te storten.
We waren ten slotte in Spanje. De volgende dag gingen we in kleinere groepjes de
toerist uithangen, waarbij we heel onverstandig ook nog de trappen van de toren
van de kathedraal beklommen. Blubberbenen na afloop. Maar je wilt toch niks
missen, nietwaar? Nadat we 's avonds flink wat pasta naar binnen gewerkt hadden,
waren we er klaar voor. Laat die marathon maar komen! Zondag, de grote dag! In
alle vroegte togen we naar de bushalte, vanwaar stadsbussen ons gratis naar het
startterrein zouden brengen. O, wat hadden we ons daarop verkeken! Heel naïef
dachten we, dat het met de drukte wel mee zou vallen. Nou, echt niet dus. Met
ons stonden er zo'n 100 man bij de halte. Daar kwam de bus, die was "completa"
en stopte niet. De een na de andere bus denderde vol aan ons voorbij. Het plan
om dan maar met een taxi te gaan was evenmin een optie. Ook die zaten vol. En de
tijd ging dringen. Patrick opperde om dan maar te gaan lopen, maar 4 km. is niet
niks als je daarna een marathon wilt doen. Goede raad was duur. Connie en
Monique wilden het nog even aankijken, maar de rest zette het vierdaagse tempo
in en ging aan de wandel. Nog geen 2 minuten later een telefoontje van Monique:
"Wij zitten in een auto!" Mazzelaars! Maar Els vond, dat wat zij konden ons ook
moest lukken. Pia, Els en ik liepen naar een stoplicht en toen het op rood
sprong, renden we naar de eerste de beste auto. Els deed de deur open, er zat
een man alleen in en "hoera" we mochten mee! Ivonne, Leo en Patrick hadden
minder geluk en hebben de hele afstand, heel stoer, gelopen. Wat een volk bij de
start. Eerst maar eens onze tassen kwijt zien te raken. Zoeken, vragen, weer
zoeken. En ja hoor, eindelijk gevonden. En toen opzoek naar toiletten. Drama
nummer twee! We hadden nog een kwartier voor de start, maar we moesten toch! Ja,
daar was het! Er stonden rijen.....en oh, wat waren ze smerig. Nog 5 minuten om
bij de start te komen.... de stress sloeg toe! Rennen, rennen. Ons startvak liep
al, we propten ons ertussen. Pffff....effe bijkomen. Ik deed mijn oude jack uit,
gooide het over de hekken en realiseerde me op dat moment, dat mijn kauwgom nog
in mijn zak zat. Nog nooit gebeurd! Nou, dan maar zonder. Ik kwam op gang met
een droge mond. Balen! Daar kwamen Conny en Monique in beeld. Stonden op hun
gemakkie foto's te maken. Vertel ik van mijn kauwgom, zegt Monique: "Ik heb voor
je. Hier een gelukskauwgommetje." En ja, dat was het. Bij de finish had ik het
nog in mijn mond. Monique, je was mijn reddende engel! Het was een afwisselend
parkoers, vrij vlak en met heel veel enthousiast Spaans publiek. Super
verzorging, er werd zelfs reflex spray op je benen gespoten. Ik liet me alles
lekker aanleunen en maakte overal gebruik van. Onze trouwe supporters doken
overal langs de weg op, op de meest onvoorspelbare plekken stonden ze ons aan te
moedigen. Ze doorkruisten de stad met de metro en waren steeds precies op tijd
om ons te zien. Hulde voor deze bikkels! Ik was er heel blij mee. Ivonne, Leo en
Patrick liepen op snelheid, Els en Pia op souplesse, Monique en Connie op humor
en ik wandelde als het zo uitkwam (en dat was best vaak) met het idee: "Ik kom
er wel!" en dat was ook zo. De finish kwam in zicht, maar dat spandoek was nep,
je was er nog niet, eerst nog een hoek om en dan was het er toch echt. De
mooiste finish ter wereld. Ik had het volbracht!!!! We waren allemaal heel blij
met de "gouden" medaille, die best zwaar was, maar mooi. Na een heel kort
nachtje vlogen we huiswaarts, waar de volgende dag op de club nog gezellig
nagekletst werd en waar ik tot mijn grote verrassing van mijn maatjes een heel
grote chocolade beker met het cijfer 1 erop kreeg, want ik was in de categorie
70+ eerste geworden! Wie had dat kunnen denken! Het was een superleuke
minivakantie, die geweldig georganiseerd was door Mieke en Monique. Ik heb er
ontzettend van genoten!
Elly van B., die een nieuwe heup pas laat plaatsen,
ls ze echt oud is.......
De Berenloop op Terschelling.
De Berenloop op Terschelling. Hij stond al heel lang op mijn bucketlist om 'ooit
eens' te lopen. Ergens begin dit jaar opende de inschrijving. Ondanks dat ik
niet wist of ik het allemaal geregeld ging krijgen schreef ik ons in, immers
geldt voor deze loop: 'de eerste dag van de inschrijving erbij zitten of je pist
naast de pot'. Ook gelijk een hotel arrangement met pasta party geregeld en
natuurlijk de boottocht. Toen dat allemaal rond was de moeilijkste hobbel.....
Onze 3 hartjes. Wie / wat / waar en hoe?
Uiteindelijk was alles in kannen en kruiken. We zouden gaan!!!
Afgelopen vrijdag 4 Nov, brachten we onze kinderen naar school. Wat laatste
dingen inpakken en op naar Terschelling. De autorit verliep vlotjes en de
veerdienst was erg leuk. Zelfs wat zeehondjes gespot vanuit de boot. Die avond
hebben we heerlijk 'gegeten' bij Hessel. Een beroemdheid op het eiland.
Op zaterdag hadden we fietsjes gehuurd en hebben we heerlijk ontspannen het
eiland rond gefietst. Op deze dag begon het evenement met een braderie bij de
brandaris en de 5 en 10 km loop, de zogenaamde 'kleintje berenloop'. Heel
opvallend was dat eigenlijk het gehele weekend mensen in hun renkleding
rondliepen. Ik voelde me een beetje een vreemde eend in de beits. Zo erg dat ik
begon te twijfelen of wij niet de verkeerde dag in gedachten hadden en hebben
dat dus maar even nagevraagd voor de zekerheid.
Die avond hadden we in het hotel een 'pasta party'. Dat was me een wild feest!
Een lopend buffet met penne, lasagne, brood, garnalen nog meer garnalen
gehaktballen, lamsvlees nog meer lamsvlees, uiteraard verschillende groentes en
salades en fruit. Wij zaten gezellig aan de rummicub mee te feesten. Vooraf
kregen we uitgeserveerd een Italiaanse bosuien soep en achteraf een ijsje.
Op zondag was de dag van de loop. De berenloop heeft zowel een hele als een
halve Marathon. Vol goede moed aan het ontbijt en hop naar west Terschelling,
naar de brandaris! Mijn man had via via geregeld dat we bij iemand thuis
(letterlijk naast de start en finish) onze spullen konden opslaan en achteraf
douchen. Dus op naar 'ome Willem' (op het eiland heten ze allemaal Willem). Daar
hebben we heerlijk relax kletsend (met het PAC team) en afgewacht tot het 10
voor 12 was om toen ons boeltje te pakken en ons in het startvak om 8 voor 12
toe te voegen. Eigenlijk was dat nog iets te vroeg want de recreanten gingen
'pas' om 10 over vertrekken zo bleek.
De loop begon heerlijk! Super prachtig uitzicht langs de westkust, schaapje
hier, prachtige zee, grappige vogeltjes. Het tempo lag hoog. Dat beangstigde mij
al. (We zaten op mijn snelle 10km tempo) ik zei al dat we moesten vertragen maar
het was zooo mooi en het liep zoooo lekker. Bij de 8 zei ik nog: 'Oke, we
stevenen af op instorten, so be it'. Maar dat het zoooo erg zou zijn! Bij de 11
liepen we omhoog door de duinen (wel verhard) op weg naar het strand. Het
laatste stukje was een behoorlijke stijging dus besloot ik het even rustig aan
te doen om me 'los te laten' naar beneden. De eerste 100 meter op het strand was
erg los zand. Ook daar gaat het dus tergend langzaam maar ook dat stoorde me nog
niet.
Echter de rest van het strand was goed. Niet te zompig niet los gewoon een
lekkere ondergrond. Ik keek op mijn klokje 7:34. WAT! Zie ik dat goed?! Hou ik
mijn armen goed? Til ik mijn benen goed op? Ja, dit gaat veeeel soepeler, klokje
7:28. Zonk.... Daar ging mijn moed de eerste keer. Ik probeerde me moed in te
praten: ''dit is het strand het begin ging heel snel, het is niet erg straks
gewoon weer tempo maken. Geniet ervan. '' Omhoog het strand af even gewandeld,
wat gedronken, fruitje erbij. Ennnnnnn door. Maar al snel keek ik weer op mijn
klokje en zag dat het tempo zelfs nog lager lag. Toen verloor ik de moed. Het
pad liep vals, wat inhoud dat het er plat uit ziet maar wel stiekem omhoog
loopt. Ok, dat was het ergste niet, het ergste was dat het bol liep. Ik liep dus
voor mijn gevoel steeds met 'een been op de stoep en een been in de goot'. Wat
mijn benen duidelijk NIET leuk vonden. Het tempo zakte nog verder in. Dat was
het moment dat ik boos werd. Vloekend en tierend op mezelf liep ik nog een
aantal meters. Vele lopers schrokken van de taal die uit dat 'schattige kleine
vrouwtje' kwam. Maar 'HET SLOEG OOK GEWOON NERGENS OP!'. Serieus ik kon harder
wandelen!
Bij de 18 stortte er een loper in. Een aantal lopers stopte en probeerde haar
wakker te maken, waterflesjes werden afgegeven aan de helpers en de EHBO werd
geroepen maar die moest van ver komen. Dit schudde me wel wakker. Pas bij de 19
kwamen we de EHBO-er tegen toen besloot ik een stuk te wandelen en wat te eten.
'Zo wil ik niet terecht komen'. De eindtijd zal toch niet meer mooi zijn nu, en
ik kwam hier om te genieten. Niet om dood te gaan. Rustig wat paddenstoelen
bekeken langs het pad en in een tergend langzaam tempo de laatste 2 kilometer
gehobbeld.
Uiteindelijk in 2:23 over de finish. Teleurstellende tijd voor mij. Maar ok. 'De
ervaren berenlopers' vonden het voor een eerste keer niet eens slecht het is een
moeilijk parkoer. En het verraderlijke zit inderdaad ook nog eens in het tweede
stuk. Dat kan je verteld worden maar dat helpt niet, ervaring is het enige wat
helpt. Dus moesten we volgend jaar terug komen.
Of we dat doen? Ik denk er over. Het is werkelijk een prachtige loop. En ondanks
alles is hij NIET zo zwaar als Renesse. Het was heerlijk een weekend er echt
uit. Dus ik neig naar ja, want deze tijd heeft een revanche nodig!
Groetjes Harma
Eurodisney halve marathon 24-26 september 2016
Nadat we bijna een jaar geleden geboekt hadden was het vandaag eindelijk zover,
we gingen naar Eurodisney voor de halve marathon. Totaal met 16 man en vrouw
waarvan 15 lopers.
We moesten om 6 uur!!! In de ochtend verzamelen bij de parkeerplaats van de
bioscoop en dat was erg vroeg, maar iedereen was op tijd en lekker wakker. Hier
werd de eerste borrel door sommige al genuttigd....het opwarmertje volgens Marc.
En daar gingen we.
Na even een plas en koffiepauze bij een tankstation (het restaurant was dicht.)
weer vrolijk doorgereden.
Gelukkig hadden we walkietalkies bij ons want net voor Eurodisney splitste de
groep zich in tweeën, om uiteindelijk toch achter elkaar in de file naar het
hotel te staan. Wat werd er toen mooi gezongen door die walkietalkies!!!
Afijn even parkeerplaats zoeken en inchecken en door naar de kamer om al onze
rotzooi neer te gooien.
Daarna de startnummers opgehaald om er zeker van te zijn dat we de volgende dag
mee mochten doen.
Hierna op naar de parken, we voelden ons weer net kinderen. We splitsen ons naar
interesse en wij gingen op naar de lift (tower of terror) Ik heb nog pijn in
mijn oren van het gegil!!!
Na nog wat attracties en een hoop gelach met zijn allen op zoek naar een
restaurant, zin in pasta dus op naar dat restaurant.....helaas gesloten! Dan
maar een hamburgertent met bier (he Marc!!)
Wel een beetje op tijd naar bed want morgenochtend gaat de wekker al om half
6!!! Zodat we om kwart over 6 met zijn allen richting het startvak kunnen gaan.
7 uur eerste startschot en de eerste (snelle) renners gingen van start....menig
start wave later waren wij aan de beurt, maar wat een feest is het erna geweest!
De eerste 5 km ging door de beide parken, waar het personeel en de Disney
figuren stonden om aan te moedigen en mee op de foto te gaan wat we dus ook grif
gedaan hebben!!! Er zat dus geen tempo in maar wat hebben we genoten.
Na 5 km ging de route om Eurodisney heen maar ook daar waren nog genoeg foto en
uitrust momentjes. Het ambulance personeel, de vrouwen in de armen van de
brandweermannen, meeswingen bij de verschillende bandjes en sanitaire stops,
voor je het wist was er alweer een kilometerbordje.
Wij hebben er ruim 3 uur overgedaan maar ons hele groepje ging hand en hand over
de finish!
In het hotel mochten we nog van een verlaat ontbijt gebruik maken en daar kwamen
we ook weer de rest van de brugrunners tegen. Iedereen had genoeg te vertellen
over de loop.
Gelukkig bleven we nog, dus nu nog een dagje naar het Disneypark om ook daar
alles te beleven.
's Avonds met zijn allen gaan eten om zo ook de verjaardag van Danny te kunnen
vieren met ijstaart en gezang! Om erna in de countrybar nog even een afzakkertje
te drinken en een dansje te wagen.
Om 22.00 uur grote afsluiting met vuurwerk en lasershow bekeken bij het kasteel
om daarna moe maar heel voldaan naar onze kamers te gaan om te gaan slapen.
Volgende dag even wat uitgeslapen en na het ontbijt weer in colonne richting
Spijkenisse.
Toch nog even een koffiepauze met appelgebak van Carla en daarna was het toch
echt afscheid nemen en het laatste stukje naar huis.
Ik kijk terug op een fantastisch, sportief, hilarisch weekend dat ik zo weer zou
doen!!! Dus op naar de volgende loop!!!
Jose van Rijswijk
Herfstloop Spijkenisse
Zondag 30 oktober werd de herfstloop in Spijkenisse georganiseerd voor Hospice
de Waterlelie. Er was een 5 km en 10 km afstand. In totaal waren we met 8
brugrunners, Jose van Oest had zich ook opgegeven maar heeft afgezegd wegens een
verkoudheid. De opkomst was matig voor deze loop, maar we hadden schitterend
mooi herfstweer. We hebben allemaal heerlijk gelopen. De start was bij Lisette
de Winter en Jose van Rijswijk voor de deur. Lisette, Elly van B, Riet, Marion,
Marian en Wil Braun, Elly Waasdorp en Danielle met Mathijs (slapend ) kwamen ons
toejuichen. Jose had nog koffie voor ons, helaas moesten er een paar gelijk weg.
Carla en Harma waren nog gezellig meegegaan, Jose bedankt voor het aanbod!
Volgend jaar misschien weer een ander goed doel en ik hoop dat we de Waterlelie
toch weer een steuntje in de rug hebben kunnen geven.
Elly van Mil
Zondag 2 oktober Spark 50e jubileum.
Zondag 2 oktober vierde av Spark hun 50e jubileum met de jaarlijkse Marathon Estafette. Na het fantastische resultaat van vorig jaar, stonden er ook dit jaar weer 2 Brugrunners teams aan de start, bestaande uit;
Team 1
Martin van Opstal
Marco Benschop
Theo Bresser
Leen Peter Kraak
Joop Oskam
Team 2
Monique van der Horst
Chrystel van der Starre
Daniëlle van Lierop
Bert van der Horst
Nico Stoop
De teams werden verder aangevuld met reserve loper Teus Ottevanger en coach Arie
Kamps. Arie verzorgde tussentijd registraties, waarmee hij de lopers
stimuleerden om nog sneller te gaan.
Ook dit jaar werden de lopers verzorgd met hapjes en drankjes door het catering
team van Sylvia en 'oma' Hannie Oskam, vanuit de keuken tent. De tent die op
sommige momenten wel erg vol stond. Het was die zondag namelijk niet de mooiste
dag van die week. Kon de tent nog worden opgezet, en een bakkie koffie met cake
worden genoten in de zon. Kort voor de start kon ook nog een groepsfoto gemaakt
worden in de zon, maar vanaf de start was het weer volledig omgeslagen. Het was
na een mooie nazomer in september, de eerste echte herfstdag. De lopers werden
getrakteerd op felle stortbuien, afgewisseld met kortdurende droge momenten.
Vorig jaar werd team 1 met 3:00:46 nog tweede achter de Portugaalse
Tempelrunners. Team 2 werd toen 4e met 3:10:32. Voor deze editie was het doel om
deze tijden te verbeteren. Een 2e of 4e plaats dit jaar zou moeilijk gaan worden
in een sterk veld met daarin o.a. teams van triatleten van TVS'90 en maar liefst
4 teams van de Tempelrunners.
Hoewel niet alle lopers helemaal fit aan de start verschenen, door verschillende
oorzaken, waarover we het niet zullen hebben, werden er toch verrassend snelle
tijden genoteerd door Arie. Een tijd onder de 3 uur zat er halverwege al in,
mits er in het 2e deel niet teveel terugval zou zijn. Maar de lopers hielden
goed vol in de soms stromende regen. Gelukkig kon er tussendoor in de tent
geschuild worden onder het genot van tapas en sportdrankjes. Zo stond de tent op
enig moment vol rook van de saltimbocca kipspiezen, die goed smaakten, en gingen
de Spaanse gehaktballetjes ook hard.
Elke loper moest 8x een parcours van 1000m afleggen. De eerste loper van elk
team liep 195m extra de 1e ronde, en de eerste 2 lopers moesten een extra ronde
lopen om aan de 42,195m totaal te komen. Zo'n 1e ronde lijkt het wel mee te
vallen, 1 km sprinten, maar gedurende de wedstrijd lijken die ronden steeds
langer te worden. Het wachten tussendoor was ook niet fijn voor de spieren. Maar
toch hielden de lopers goed vol, en werden er ook in de 2e helft van de
wedstrijd nog mooie tijden genoteerd door Arie. Aangemoedigd door eigen
teamleden gingen de lopers diep. Maar het was wel aan de gezichten van de lopers
te zien, dat het steeds zwaarder werd.
Uiteindelijk resulteerde dit in mooie eindtijden. Team 1 finishte met 2:48:43
als 7e, en team 2 met 3:07:17 als 11e in de eindklassering. De winnaars waren 3
lopers van TVS team Hope met 2:29:02, kort gevolgd door een 2e TVS team met
2:34:04 en op de 3e plaats Tempelrunners 1 met 2:38:32. Tot zover de uitslagen,
de grootste overwinning was die van de gezelligheid op de weersomstandigheden.
Het was wat dat betreft weer een zeer geslaagde dag. Zo werden de lopers van
team 2 in de stromende regen binnengehaald door team 1 en werd vervolgens een
fles knalsap ontkurkt.
De dag eindigde met een verloting op startnummers, waar onze teams ook nog mooie
prijzen binnenharkten. Zoals een paraplu voor Martin, wat goed paste bij die
zondag.
Volgend jaar als Spark weer een estafette organiseert, doen we weer mee!
20 JAAR BRUGRUNNERS, DUS EEN FEEST!
Al weken gonsde het in Brugrunnerskringen van de speculaties over het op handen
zijnde 20 jarig bestaansfeest. De organisatie hield het verloop van de dag
angstvallig geheim. We wisten alleen, dat we een fiets als vervoermiddel nodig
hadden. Toch een beetje feestelijk opgewonden stap ik om 12 uur de kantine
binnen, waar we met koffie en gebak ontvangen worden. Nooit geweten, dat er
zoveel leden zijn. Wat een gezellige drukte! Ja, en nu gaan we het horen. Er
worden 7 groepen van 10 man/vrouw geformeerd, wat de nodige hilariteit oplevert,
want iedereen mag kiezen bij wie hij wiI. Ik zit in de eerste groep. We
bombarderen Mark tot teamcaptain. Hij is ten slotte een Spijkenisser van het
eerste uur en wordt geacht veel over de historie van de stad te kennen. We
krijgen het eerste deel van de route mee met vragen over objecten waar we langs
komen. De Spijkenissebrug, de molen,de eurobruggetjes, kerken enz. Wij vinden
onszelf erg bijdehand en zoeken alvast alle antwoorden op via de mobiels. Oh,
mag dat niet? Diskwalificatie dreigt! Gewapend met regenjassen gaan we op weg.
Met Mark, Patrick en Erik als voorrijders hoeven wij er alleen maar relaxt
achteraan te peddelen. Vanuit de verte zien we al de tijdelijke
horecanederzetting van Ed en Conny bij het pontje aan het Spui opdoemen. Daar
worden we gelaafd en wordt het tweede deel van de route verstrekt. Extra
attractie is een visser, die een gigantische snoek bovenhaalt. Leuk om te zien,
maar o jee, door dat getreuzel is groep 2 al gearriveerd. Heel collegiaal delen
we onze antwoorden met ze. Zouden ze doorhebben, dat de uit onze duim gezogen
oplossingen misleidend zijn? We trappen verder langs het Spui met het windje in
de rug. Lisette en ik hebben de kop overgenomen en slaan een gaatje. Een gaatje?
Als we omkijken is er in geen velden of wegen een fietser meer te zien. O, zijn
we echt de weg kwijtgeraakt? Langs een zijweg teruggefietst, ook niks. Wat nu?
Toch weer terug naar het water en juist als we een plan willen maken, zien we de
groep in de verte aankomen. Sorry mensen, niet erg sociaal van ons om ongemerkt
te demarreren. Voor "straf" moeten we achteraan sluiten. Op naar de volgende
rustplaats. Bij de manege in Simonshaven kan onze dorst gelest worden. Daar
krijgen we het laatste deel van de route. Helaas blijkt, dat de regenkleding
niet voor niks meegesjouwd is. De diehards onder ons trotseren de regen zonder
jas en vinden, dat ze wel weer zullen drogen. Nu gaan we terug richting
Spijkenisse en komen langs nog meer monumentale gebouwen met natuurlijk
bijbehorende vragen, zoals: In welk deel van de Dorpskerk zaten vroeger de
gevangenen opgesloten? Wij zien dit als een strikvraag en schrijven op: Een kerk
is geen cachot! Fout dus. Ze zaten in de toren. Wie verzint nou zoiets. Als alle
groepen nat, maar zeer tevreden, gearriveerd zijn in het centrum, gaan we lopend
naast de fiets naar Olijf, waar de champagne al klaar staat. Daarna worden we
voorzien van heerlijke hapjes en drankjes en dan is het tijd om de prijswinnaars
bekend te maken. Wat zijn we nerveus! Mark is overtuigd van onze overwinning.
Helaas grijpen we net naast de hoofdprijs. Wat het scheelt? 3 Punten maar en
hiermee worden we eervol tweede. Heel sportief feliciteren we team 2, onze
teleurstelling zijn we alweer vergeten, hoewel..... Maar we krijgen allemaal een
fraaie herinneringspen en daar zijn we best blij mee. Het is een fantastisch
leuke dag geweest! Heel veel dank aan de geweldige inzet van de lieve mensen,
die dit feest georganiseerd hebben, jullie zijn kanjers!
Elly van B., die zich al verheugt op het op het 25 jarig bestaan!
Beste Brugrunnens.
We hebben een mail gekregen van de "Ahoyrunners" om onderstaande loop
voor een goed doel onder de aandacht te brengen.
Op 20 april aanstaande is dit evenement.
10 april is het zover.....Marathon Rotterdam !!!!
Nog maar 1 week totdat de Coolsingel weer volstroomt voor de Marathon van
Rotterdam!
Wij wensen :
Arie de Ruiter
Paula van de Kerkhof
Alice Rakhan
Patrick Thyssen
Esther Thyssen
Diana de Ruijter
Anita Krabbendijk
Yvon van den Burg
Johan Wiessenhaan
Monique Kuller
Jerry Valk
Martin van Opstal
Joop Oskam
Leen-Peter Kraak
Marco Benschop
Chrystel van der Starre
Monique van der Horst
Danielle van der Sluis
Arthur Bijl
Mark van der Pas
heel veel succes en plezier met het lopen van deze geweldige marathon op 10
april 2016!
En natuurlijk ook alle andere lopers die deze dag een prestatie zullen gaan
leveren, succes en geniet ervan!
Namens het bestuur en trainers van De Brugrunners
Brugrunnersfeest op zondag 29 mei
Beste Brugrunners,
Zoals al door de voorzitter aangegeven bestaat onze recreatieve loopgroep "de
Brugrunners" dit jaar 20 jaar. Daar willen wij als bestuur en
evenementencommissie graag bij stilstaan en wel op zondag 29 mei 2016.
Details
-> klik hier <-.
Bestuur en evenementen commissie
"De Brugrunners"
Brugrunnersfeest op zondag 29 mei
Beste Brugrunners,
Dit jaar bestaan we 20 jaar. De feestcommissie en het bestuur zijn druk met de
voorbereidingen voor een feest. De datum staat al wel, dat is zondag 29 mei.
Houd deze datum vrij.
Details volgen binnenkort.
groeten Ben van Mil namens feestcommisie en bestuur
Vanochtend Wout en Piet in het zonnetje gezet
Twee vrijwilligers van het eerste uur die we even verwend hebben.
Wout die altijd voor ons de koffie zet en Piet die al de hand en spandiensten in
en rond de kantine beheerd deze mensen zijn goud waard.
Bedankt Piet en bedankt Wout
Gedicht
voor Piet en Wout
Beste Wout en beste Piet,
Tijdens het grote Sint en Piet overleg, kwamen ze bij de Brugrunners terecht.
Daar brachten ze al vele keren, iets mee voor twee onvervangbare heren.
Zouden die twee senioren nog steeds bij dat leuke cluppie horen?
De een kan goed lullen en past op hun spullen,
Zorgt voor achtergrondmuziek en zet ook nog, heel sympathiek,
De lekkerste koffie voor die hele kliek.
De andere timmert, maar nooit aan de weg, hij maait het gras en knipt de heg.
Hij poetst en dweilt in de kantine en repareert de afwasmachine.
Ja, die Wout en Piet zijn top, de Brugrunners zijn er zuinig op.
Dus geven wij ze als bedankje een onpersoonlijke bon voor een drankje.
Hiermee moet je zelf maar shoppen en kies je Heineken, Bok of Hoppe.
Wij hopen, dat jullie nog heel lang gaan zorgen
Voor ons op dinsdag- en donderdagmorgen.
Tot volgend jaar, de groeten van Sint,
Die jullie ook toffe peren vindt.
Marion
en de Lief en Leed pot.
De Lief en Leed pot van de ochtend groep is de afgelopen 20 jaar door Marion de
Ruiter beheerd. Marion heeft dit met zorg, lieve woorden en teksten gedaan. Er
werden kaarten gestuurd of bloemetjes gebracht naar Brugrunners die het op dat
moment nodig hadden, door een langdurige blessure of ziekte. Dit werd door die
mensen zeer op prijs gesteld. Marion heeft aangegeven hiermee te stoppen, mede
doordat Marion zelf niet meer hardloopt en hierdoor de betrokkenheid met ons een
beetje verliest. Wij, het bestuur willen Marion natuurlijk hartelijk bedanken
voor haar bijdragen de afgelopen jaren. Ik heb als blijk van waardering en dank
een bos bloemen gegeven.
Nogmaals Marion BEDANKT!!
Ik hoop dat er iemand van de ochtendgroep de lief en leed pot wil overnemen,
graag even aanmelden bij mij.
Ben van Mil
Namens het bestuur
ROTTERDAM
MARATHON 12-04-2015
Het was al erg rumoerig op zondag 12 april om kwart voor acht op metrostation
Spijkenisse centrum. Op dit tijdstip had de (grote) groep van de brugrunners
afgesproken om te vertrekken. Menigeen was goed gespannen, zeg maar gerust enorm
zenuwachtig. Tegen acht uur hadden we de metro zodat we om half negen op de
locatie Westblaak aankwamen om te verkleden. Ook dit ging met een hoop herrie en
kabaal, iedereen werd alleen maar nerveuzer. Maar voor een topprestatie hoort
dat nu eenmaal en topprestaties zijn er geleverd.
Na het controleren van de kleding, een bakkie en (diverse) bezoek(en) aan de
toilet gingen de lopers om kwart over negen richting startvak. Om tien uur viel
het startschot en begon voor iedereen de loop Over 42 km en 195 meter.Na maanden
lange voorbereiding onder de bezielende leiding van Han Bakker mochten ze dan
eindelijk. Voor Lisette, Martin, Linda, Chantal, Monique (V), Diana was het de
eerste keer. Voor Danielle, Teus, Saskia, Joop, Theo, Jacqueline, Marco en Anita
was dit gesneden koek want de Rotterdam Marathon hadden ze al eens eerder
gelopen. Eigenlijk maakt dat niet zoveel uit of je deze marathon al eerder hebt
gelopen, het blijft de mooiste en het blijven 42,195 km., dus een verrekt eind.
Zoals bekend was het prachtig weer om te lopen, graadje of 14 met een beetje
wind. (Dit was ook prettig voor de enorme hoeveelheid bezoekers langs de route).
Op Diana na (helaas maar een klein beetje verwacht) heeft iedereen de marathon
keurig uitgelopen. Na afloop was iedereen (onder het genot van een kopje thee,
koffie glaasje, biertje) helemaal euforisch en blij dat deze topprestatie was
geleverd en zo hoort het ook.
De avond is afgesloten met een etentje bij "De Krom" samen met de trainert (die
nog even in het zonnetje werd gezet), zodat nog even lekker kon worden
nagebabbeld.
Velen zullen zeggen: "DACHT HET NIET" maar ik zeg: op naar volgend jaar:
Marathon Rotterdam 2016.
Ik (en nog velen met mij) hebben genoten van jullie.
Groeten van de supporter BH
Wij wensen alle Brugrunners die zondag meedoen aan de Rotterdam Marathon of de
1/4 Marathon heel veel plezier en succes
Ben van Mil namens het
Brugrunners bestuur
Halve
Marathon Oostvoorne, 14 Maart 2015
Afgelopen zaterdag hebben zich 18 Brugrunners gemeld voor de halve marathon
van Oostvoorne. Het was koud, maar droog en alle Brugrunners hadden er zin in.
Het is een mooi parcours, gedeeltelijk door de duinen van Oostvoorne, daarna
richting Rockanje en weer terug naar Oostvoorne, met wind tegen naar de finish.
Voor de meeste van onze lopers een bekend parcours, maar er waren ook een aantal
Brugrunners die de halve van Oostvoorne voor de eerste keer liepen. Zij vonden
het een mooi parcours en hebben ook mooie tijden gelopen, dit belooft veel goeds
voor de komende marathon in Rotterdam. Ik feliciteer de lopers met de behaalde
prestaties en wens hen succes met de verdere trainingen voor de Rotterdam
Marathon, het ziet er veel belovend uit!
Heinenoordtunnelloop,
25 km, 7 februari 2015.
Na een paar weken intensief trainen op de zondagmorgen, werd door deze
Brugrunners de eerste lange afstandloop gedaan. Ondanks dat men twee maal de
Heinenoordtunnel in en uit moest lopen zag ik (haast) alleen maar lachende
gezichten.
Klasse allemaal!
Midwinter
Marathon Apeldoorn 1 februari.
We moesten allemaal vroeg op, want de bus vertrok precies om 8 uur richting
Apeldoorn. We hadden er allemaal heel veel zin in. Onderweg regende het, dus het
was even afwachten in wat voor weer we moesten gaan lopen. Ook lag er sneeuw,
maar gelukkig niet op de weg. Maar het viel gelukkig mee. Er stond haast geen
wind en behalve een paar regendruppels was het nagenoeg droog gebleven. De
eerste 10 mile lopers begonnen om 11.15 uur. We hadden genoeg tijd om ons voor
te bereiden en om te kleden. De bus chauffeur had ons namelijk voor de deur
afgezet. Dat scheelde weer. De 25 km begon een half uurtje later. Dat ging ook
prima. De 8 km begon helaas pas om 3 uur middags dus dat was wachten geblazen
voor die gene die daar aan meededen. Dat was wel jammer. Maar volgens mij hebben
ze er wel van genoten. De omgeving was ook heel erg mooi vooral met de sneeuw
erbij. We stonden allemaal langs de kant om ze aan te moedigen. De wandelgroep
had de wandelroute zo uit gestippeld dat ze iedereen konden aanmoedigen. Ze
hadden het er nog druk mee en genoten zo ook van de sfeer van de Midwinter
Marathon. Toen we allemaal klaar waren en weer lekker warm waren geworden gingen
we weer richting de bus. Om nog iets op te warmen had Danny en Ellen lekkere
likeur meegenomen zodat we op onze behaalde prestaties konden proosten. Het was
al een geweldige dag, maar we gingen ook nog lekker pannenkoeken eten in Ede.
Nou we hadden allemaal wel honger gekregen, dus ze smaakte heerlijk. Na de
pannenkoeken was het toch echt tijd om weer richting Spijkenisse te gaan. Het
zat er nu echt op. We hebben er allemaal van genoten. Van de gezelligheid en het
heerlijke lopen, wandelen en natuurlijk het eten.
Een
bloementje voor Gerard Veenstra en Henk Hoogbruin!
Vandaag hebben Gerard Veenstra en Henk Hoogbruin een bloementje ontvangen
van Ivonne van der Pad.
Gerard ontving vandaag een bloementje omdat hij de afgelopen jaren de website
van De Brugrunners heeft verzorgt.
Henk Hoogbruin ontving vandaag een bloementje omdat hij stopt als trainer.
We willen ze alle twee ook via de website nogmaals bedanken voor hun inzet!
Nieuwjaarsfeest
2015!
Op 06-01-2015 was het de eerste keer dat er gelopen werd in 2015 en was het
tijd voor het nieuwjaarsfeest. Eerst werd er een gelopen en daarna was het tijd
voor de heerlijke hapjes en drankjes die door iedereen gemaakt zijn.
En zoals gebruikelijk werd er tijdens het nieuwjaarsfeest ook nog even geproost
en een goed en sportief 2015.
Deze foto's zijn te vinden in het fotoalbum, het fotoalbum is te vinden in het
menu onder het kopje "Fotoalbum".
Rotary
Santa Run Spijkenisse 2014!
Vandaag was het zover de Santa Run 2014! En natuurlijk waren de Brugrunners
bij dit evenement ook weer in grote getale aanwezig. Met maarliefst 26 man/vrouw
liep de brugrunners mee aan de Santa loop. De Run vond plaats op 20 december
2014 en starten om 11.00 uur. De afstand van de loop was 3 of 5 km.
Alle 26 brugrunners liepen natuurlijk (in hun mooie Kerstman pak) mee met de 5
km. De warming-up starten om om half 11 en omdat Anita jarig was mocht ze voor
de warming-up op het podium komen. onder genot van een Kerstmannen band
vertrokken alle lopers.
Tijdens de loop zijn door diverse personen ook foto's gemaakt. Deze foto's zijn
te vinden in het fotoalbum, het fotoalbum is te vinden in het menu onder het
kopje "Fotoalbum".
Geplaatst: 7 December 2014 om 23:57 uur. Door: Mark R.
Bruggenloop
2014!
Vandaag was de Bruggenloop 2014 en wat de weermannen en weervrouwen al
voorspeld hadden kwam helaas uit! Een dag vol met regen. Wat al zeer vroeg in de
morgen begon en pas in het begin van de avond eindigde. Maar natuurlijk mogen
een paar druppels water of beter gezegd een paar emmers water de pret niet
drukken!
De Bruggenloop is een loop die over de bruggen (5 stuks) van Rotterdam gaat en
start en finisht bij de kuip. Je kleed jezelf zelfs om in de Kuip, wat voor vele
een beleving is. En natuurlijk snel nog even een foto maken met het heilige gras
van de Kuip op de achtergrond.
Na de loop werd er door een groep van de brugrunners nog even lekker gegeten bij
MR Wok naast de kuip. Bij de Bruggenloop zijn er een aantal foto's gemaakt die
op de Facebook van de Brugrunenrs zijn geplaatst. Deze zijn zichtbaar als je
(als deelnemer van de Brugrunners) lid bent van onze Facebook.